Over jachtinstinct en google pijltjes…
En weer door. Van Klarenbeek naar Hoenderloo.
Als eerste een auto neergezet op het zelf bepaalde eindpunt. De route hebben we een beetje ingekort om niet de gehele 20 km die in het boekje staat te hoeven lopen. Dat is wel zo comfortabel.
Er staat wind en er dreigen buien. Het gaat het eerste stuk helemaal goed. Totdat onze hond opeens toch over een jachtinstinct blijkt te beschikken… Luid blaffend gaat ze door een ondiepe beek achter de eenden aan. En ik ga op enige afstand weer achter haar aan. Dat is al met al bijna een kilometer extra… (gelukkig kreeg ze geen eend te pakken!)
Door de vertraging pakken we net een buitje mee in het open landschap. De tocht daarna is schitterend. Over de “bergen” op de Veluwe. Geweldige bospaadjes met behoorlijk hoogteverschil. Tussen de bomen door zie je wolken van de verdampende regen, gecombineerd met zonneschijn.
In de buurt van Hoenderloo slaat te twijfel toe. Waar staat de auto nu precies? Ik ben er van overtuigd dat ie op de route staat. Echter als we op het veronderstelde punt aankomen staat er geen auto. Na bijna een kilometer heen en weer gelopen te hebben weet ik het zeker. Hij staat verderop langs de route. Nog een kilometer sjouwen. Voortaan de auto maar markeren met een pijltje in Google. En zo kom je op bijna 21 kilometer in plaats van 17,5….
